لوله اتصالات پلیمری ابزاری برای برآورده کردن خواسته ها

لوله اتصالات پلیمری ابزاری برای برآورده کردن خواسته ها

لوله و اتصالات پلیمری الزامات گسترده ای را برآورده می کنند. این الزامات به طور دقیق در استانداردهای مختلف و مختص هر کاربرد بیان شده اند. برای مثال :

انتقال آب آشامیدنی: الزامات بهداشتی

انتقال گاز: الزامات ایمنی

لوله های پلاستیکی برای گرمایش تابشی و گرمایش از کف : مقاومت دمایی بالا

انتقال فاضلاب : مقاومت شیمیایی بالا

مزایای لوله و اتصالات پلیمری

لوله و اتصالات پلیمری انعطاف پذیری بیشتری نسبت به سایر لوله ها دارند و به همین دلیل کمتر دچار شکستگی می شوند. این لوله ها بدلیل انعطاف پذیر بودن در صورتی که در خاک مدفون شوند تنش های فشاری کمتری را تحمل می کنند. اگر چه فشارهای وارده به این نوع لوله ها نباید از حد مجاز بیشتر شود. بنابراین انعطاف پذیری بیشتر این لوله ها و اتصالات، ایمنی و ضریب اطمینان بیشتری را به سیستم لوله کشی می دهد. لوله های پلیمری به دلیل انعطاف پذیری به اتصالات کمتری نیاز دارند و می توانند در سطوح شیب دار و ناهموار به راحتی اجرا شوند و فضای کمتری را نیز اشغال کنند.

لوله و اتصالات پلیمری قریب به 50 سال سابقه کاربرد موفق در تاسیسات ساختمانی و خطوط انتقال را دارند. مطالعات و تجربه های زیاد مصداقی بر این موضوع است. لوله های سیمانی معمولا طول عمری 15 ساله دارند در حالی که لوله های پلیمری طول عمری بین 50 تا 100 سال دارند.

لوله و اتصالات پلیمری هزینه کمتری نسبت به انواع فلزی داشته و همینطور هزینه ی نگهداری کمتری به دنبال دارد.

قابلیت بازیافت ویژگی مثبت دیگری است که لوله و اتصالات پلیمری داشته و بدین ترتیب اثرات منفی کمتری بر محیط زیست می گذارد.

افت فشار کمتر در سیستم های لوله کشی، ذخیره انرژی، نصب آسان از مزایای دیگر این لوله ها و اتصالات است که باعث کاربرد زیاد آن در تاسیسات آبرسانی و فاضلاب شهری و ساختمانی می شود.

لوله و اتصالات پلیمری به دلیل آب بندی مناسب هزینه نگهداری کمتری دارند.

این لوله ها مقاومت زیادی در برابر خوردگی دارند. در صورتی که لوله های سیمانی با قرار گرفتن در معرض محلول های آب نمک طی مدت 3 سال خورده می شوند.

لوله و اتصالات پلیمری نسبت به سایر لوله ها سبک تر بوده و به راحتی نصب می شوند.

معایب لوله و اتصالات پلیمری

در کنار مزایای بیان شده، لوله و اتصالات پلیمری معایبی نیز دارند:

بعضی از لوله و اتصالات پلیمری مانند لوله های پی وی سی تنش های کششی کمتری را تحمل می کنند و همچنین با وارد شدن ضربه شکسته می شوند.

بعضی از انواع این لوله ها در دمای بالا نرم می شوند و به راحتی تغییر شکل داده و دفرمه می شوند. تولید کنندگان برای افزایش دمای قابل تحمل این لوله ها اقدام به تغییر ساختار شیمیایی آنها می کنند اما این کار باعث می شود سایر ویژگی های این لوله ها مانند مقاوت ضربه ای، مقاومت کششی و استحکام آنها کاهش یابد.